Het is gewoon verbazingwekkend hoe kwetsbaar en vluchtig het menselijk leven is in een moderne stad. Hij is als een terminaal zieke patiënt wiens leven kunstmatig wordt ondersteund door een veelheid aan buizen, druppelaars en apparaten. Onderbreek hun werk op zijn minst een moment en de gevolgen zijn het meest triest. Speciale, uiterst geavanceerde diensten zijn bedoeld om een persoon in zijn betonnen woning te verzorgen. Elke intermitterende onderbreking in hun werk, voor een appartementmens, blijkt erg pijnlijk en gewoon gevaarlijk in sanitaire zin. Het werk van deze diensten is als die gopher. Niemand ziet hem, maar hij is. Hij is een stedelijke man, hij is het niet gewend zich af te vragen waar het noodzakelijke voor zijn leven vandaan komt en waar het afval naartoe gaat.
In het dorp, ver van riolering, watervoorziening en verwarmingsleidingen, moet je voor jezelf zorgen, inclusief het afvoeren van je afval. Je moet dit zorgvuldig doen, om van een pittoreske hoek bij het bos geen stortplaats te maken, en betaalbare kleine middelen. Hieronder zullen we het hebben over de afvoer uit het bad.
Er zijn drie soorten vloeibaar huishoudelijk afval. De eerste komt uit het toilet (doorgespoeld). Dergelijke afvoeren zijn het meest onaangenaam. Ze moeten op een speciale, grondigere manier worden verwijderd om infecties en eventuele pathogene fauna om hen heen niet te verspreiden. De tweede is keukenriolering. Met deze een beetje makkelijker. In dergelijke afvoeren zit veel organisch materiaal - vet en kleine voedseldeeltjes dringen door de afvoer van het aanrecht. Als dergelijke afvoeren rechtstreeks naar een absorberende (filter) put of sleuf worden gestuurd, zal deze snel dichtslibben en geen water meer opnemen. Een aanvaardbare manier om vettige keukenafvoeren te verwijderen, is ze te verdedigen in een speciale put (septic tank). Organisch materiaal van vuil water bezinkt en bezinkt op de bodem, waar bacteriekolonies voor worden ingenomen. Het geklaarde water (toplaag) wordt naar een absorberende put (geul) gestuurd. Een put met slib en bacteriën moet periodiek worden gereinigd van opgehoopt slib (goede meststof, hoewel het niet bloemig ruikt). De laatste, meest aangename voor het hart van de landgoedeigenaar, categorie afvoeren is van eigen wassen. Uit de douche of uit het bad. Dit afvalwater kan rechtstreeks naar de absorberende put worden geleid.
In een aparte categorie onderscheiden we het afvalwater van een automatische wasmachine.Vaak bevindt een wasmachine zich naast woongebouwen en is het het gemakkelijkst om het aftappen te organiseren in een gemeenschappelijk riool (met een bezinkput). Tegelijkertijd maken we ons grote zorgen over het leven van nuttige bacteriën die in de put leven en organische stoffen afbreken. Speciale waspoeder "eco" -series zijn extreem duur. Als een economische oplossing voor het dilemma - een aparte afvoer voor de wasmachine in een kleine absorberende put en het gebruik van kinderwaspoeders. Goed uitlekken we probeerden zo ver mogelijk te regelen lente en een stromende stroom.
Dus - een put voor het absorberen van water dat uit het bad samenvloeit. We hebben het vereenvoudigd, van een goedkoop en betaalbaar materiaal - autobanden. Dik rubber is uitstekend en werkt heel lang in zo'n kwaliteit, daarnaast gebruiken we nuttig een tiental gebruikte banden.
Wat we nodig hadden voor werk
Markeergereedschap - touw, haringen, lang niveau (water). Theodoliet en de mogelijkheid om met dit apparaat om te gaan, zouden nuttig zijn. Om het werkgebied vrij te maken, hebben we een maaier (trimmer) gebruikt. Tuingereedschapset - hark, sterke schop, tuinkruiwagen. Een kleine haakse slijper met schuurschijven, een verlengsnoer, oorkappen of oordopjes en een veiligheidsbril. Een schroevendraaier kwam goed van pas.
Voor zaken
Het eerste is markeren op de grond. Besloten een plek voor de toekomst goed. Indien mogelijk, moet het onder de vloer van het bad zijn, anders moet de put heel diep worden begraven om de helling te organiseren. Bovendien moet de plaats voor de put voldoen aan de eisen van SNiP 2.04.03-85 met een wijziging nr. 1 - “Riolering. Externe netwerken en voorzieningen. ”
Ons badhuis staat op een helling en met een helling ontstonden er geen moeilijkheden. Toegegeven, aan dezelfde kant hadden we ook een bron in een laagland. Ik moest het absorberende materiaal ver onder de veer plaatsen, zodat het afgetapte water op geen enkele manier in de lente kon komen. Zelfs als gefilterd door een mooie laag poreuze grond.
Gelukkig was op de juiste plaats zeer zandgrond, in feite bijna schoon zand. Dit vergemakkelijkte het grondwerk enorm en gaf hoop op een lang werk van de put.
Een smalle greppel werd geopend van het badhuis naar de absorberende put, een diepte van iets minder dan een meter. De rioolbuis voor buitenopstelling (oranje) is extra geïsoleerd met meerdere lagen niet-dikke rolisolatie en aan de onderkant van de sleuf gelegd. Kunststof buizen zijn in elkaar geschoven. De afdichting wordt uitgevoerd met een standaard rubberen manchet. Om de installatie op moeilijk bereikbare plaatsen, bijvoorbeeld aan de onderkant van een smalle sleuf, te vergemakkelijken, is het beter om de rubberen huls met vet in te smeren.
Ten tijde van de bouw van de put waren er vijf banden van de vrachtwagen. De hoogte ervan, gestapeld in een stapel, de een op de ander, en opzij gezet van het onderoppervlak van de ondergrondse pijp, diende als richtlijn voor de diepte van de put.
Hij probeerde de grootte van de put zoveel mogelijk te verkleinen om de hoeveelheid getransporteerde grond te verminderen, maar hij moest zo groot zijn om de manipulatie binnenin met de schop niet te belemmeren. Anders blijkt het een soort ingewikkelde en zeer vervelende "vorm" van taijiquan te zijn.
Onderaan de put doet het geen pijn om een diffuser te leggen - een kussen gemaakt van grind of stukjes beton, baksteen. Als alternatief wordt hier gebroken leisteen gebruikt. Grote stukken, met wat hooligan-plezier, werden verpletterd met een hamer. Over het algemeen werd een fractie van niet meer dan 50 cm verkregen, een laag van ongeveer 40 cm.
Bovenop de diffuser lagen grote banden. Wanneer de band horizontaal ligt, is het binnenste onderste deel een soort ringcuvette. Om te voorkomen dat er tijdens het gebruik van de put water in deze delen van de banden komt, is aan de onderkant een kleine haakse slijper met een schuurschijf een aantal scheuren doorgesneden.
De beschikbare banden worden op een stapel gestapeld, met sleuven naar beneden gesneden, een afvoerpijp uit het bad, uitgerust met een standaard T-stuk aan het einde, wordt eroverheen gebracht. Dit maakte het mogelijk om de wanden van de put niet te vullen, in het geval van een mogelijke verstopping van de knik, is het T-stuk gemakkelijk van bovenaf schoon te maken met een lange stok.
De put werd van bovenaf geblokkeerd door verschillende dennenblokken en vellen oude leisteen.Vervolgens liet de afvoer het bad volledig gebruiken. Vijf jaar later verrotten de boomstammen en stortte de vloer in. Een herziening van de goed onthulde glijdende grond, maar de werkruimte bleef schoon. Tegen die tijd kreeg ik nog een paar banden, ze hadden een betrouwbare hals van de put.
In het zijvlak van een grote, vergelijkbaar met begraven, band, zag een opening voor een rioolbuis. Zaagde een kleine haakse slijper met een dunne schuurschijf. Je moet zeker in de open lucht werken, en bij voorkeur bij winderig weer - veel bijtende rook. Kleding voor werk is niet de meest feestelijke om uit te kiezen - hete stukken rubberen vlieg.
Een band met een gat in de zijkant zit vastgeklemd op een uitstekende afvoerpijp. Voorheen moest ik een paar gaten graven.
Hierop zijn de grote banden voorbij. De overgebleven monding van de put was opgevouwen van passagiersbanden auto. In feite is er niet veel verschil, de belangrijkste parameter hier is de binnendiameter van de nek. Hij laat in ieder geval niet binnen.
Een stapel passagiersbanden is verpakt in allerlei plastic afval - stukjes van een oud spandoek, gescheurde plastic folie. Dit is een goede toepassing voor dergelijk afval, de film laat de grond niet in de put ontwaken. Geleidelijk dompelde de hoogte van de stapel banden op een niveau - iets hoger dan de grond, ze onder. De laatste 3-4 banden houden niet goed stand met de grond. Hij bevestigde ze met schroeven. Er waren 4 zelftappende schroeven voor elke band. Schroef de band onmiddellijk na de installatie op de vorige, anders is het niet zo handig - diep. Schroef de schroef in de dikke binnenrand van de band.
Conclusies
De beschreven afvoer voor het bad is vrij eenvoudig en behoorlijk functioneel. Toch werd de put in vijf jaar enigszins dichtgeslibd. Sommige foto's laten zien dat er recentelijk afgetapt water in de put staat. Water bedekt alleen de stukjes leisteen aan de onderkant (diffuser). Een voorzichtige voorspelling - een groot deel van de zandmuren van de put zal hem in staat stellen veilig te trainen, tenminste zoveel als. De reden voor dichtslibbing is het compacte ontwerp van het badhuis - de badkachel wordt “van binnenuit” verwarmd, op dezelfde plaats als de afvoer. Als gevolg hiervan komt, ondanks het gaas bij de ingang van het riool (een polyethyleen propolis-opvangbak), nogal wat klein vuil met water in de put terecht.